Toen mijn huwelijk een paar jaar geleden op de klippen liep, wisten mijn ex en ik dat allebei. We gingen in therapie en onderzochten andere wegen om onze problemen op te lossen, en uiteindelijk namen we wat we dachten dat de beste beslissing was – maar het was eigenlijk een afschuwelijke vergissing:
We bleven bij elkaar.
Deze keuze resulteerde in vele jaren van wee en ongeluk, gevolgd door een nog moeilijkere scheiding – en een onnodig pijnlijke ook.
Waarom waren we zo dwaas? We begonnen niet zo. Mijn ex is een geweldig mens, partner en ouder. Dat is ze nog steeds. En hoewel we uiteindelijk onverzoenlijk ongelukkig werden, waren we daarvoor al vele jaren overwegend tevreden geweest. Het was geen perfecte verbintenis. (Bestaat dat eigenlijk wel?) We hadden veel struikelpartijen en mislukkingen, net als ieder doorsnee stel. Maar naar de meeste conventionele maatstaven waren we een behoorlijk succes. Maar op een bepaald moment wisten we dat we het einde bereikt hadden, en toch kozen we ervoor naar huwelijkstherapie te gaan om te proberen het op te lossen. De waarheid is dat we ons er gewoon niet toe konden brengen het voor de hand liggende, logische en meest heilzame te doen. Waarom konden we de realiteit niet erkennen?
Misschien was het omdat ik van het concept “huwelijk” hou.
Hetero, homo, of anderszins. Ik koop in de “traditionele waarden” opvatting dat huwelijken en kerngezinnen essentieel zijn voor een succesvolle cultuur. Ik heb altijd gedacht dat het huwelijk in het algemeen een optimale basis biedt voor mensen, vooral voor kinderen. Het huwelijk schept de liefde, opvoeding en steun die mensen nodig hebben om te proberen geluk na te streven.
Maar ik sta ook open over wat een “gezin” is, en wat een gezin functioneel, succesvol, en het meest geschikt maakt om zulke fundamenten te bieden. Nu ik een echtscheiding heb meegemaakt – door de goede, de rotte en de ronduit verschrikkelijke – weet ik wat er aan de andere kant is: een nieuw begin, voor iedereen, niet alleen voor mij. Een nieuw hoofdstuk. Een gezin dat niet geruïneerd is. Een gezin dat inderdaad veranderd en gereorganiseerd is, maar een gezin dat op weg is herboren te worden en mettertijd zelfs versterkt.
Waarom ik, nu, ook erg voor echtscheiding ben.
Ik ben er helemaal voor dat mensen uit ongelukkige relaties stappen en een eind maken aan situaties die slecht zijn voor de betrokkenen. Daarom schreef ik mijn eerste boek, F*** It. Get A Divorce: The Guide for Optimists. Ik wilde het boek schrijven waarvan ik wenste dat ik het als hulpbron had gehad voor en tijdens mijn huwelijksontbinding. Een boek voor zowel mannen als vrouwen, dat je laat weten dat het oké is om verder te willen gaan uit een ongelukkige relatie. In feite is het normaal en verstandig om dat te doen. Ons recht op “leven, vrijheid en het nastreven van geluk” houdt niet op of wordt niet beperkt als we paren, of als we ontparen. Hopelijk is dat paren een opwindend, kernonderdeel van dat streven, maar als blijkt dat de relatie niet meer bevredigend is, goed nieuws: we kunnen allemaal opnieuw beginnen, ongeacht wie we zijn of wat onze omstandigheden zijn. En we kunnen dat zelfs doen zonder oorlog, onherstelbare littekens, of duizeligheid.
Mijn boek helpt mensen zich voor te stellen hoe het leven er uit zou kunnen zien als ze ervoor kiezen opnieuw te beginnen, met zachte maar reële, praktische aanwijzingen voor zelfreflectie. Ik geloof van harte dat, als we ons voorbereiden en proberen op de positieve dingen gericht te blijven, een breuk niet onnodig moeilijk zal zijn. Verder gaan hoeft geen zero-sum game te zijn, met “winnaars” en “verliezers”. Met vooruitdenken en een elementaire dankbaarheid voor het leven, kan iedereen er met liefde en waardigheid uit komen.
Uiteindelijk is het niet het einde. Het is een begin. Met opluchting en vernieuwing.
Dus wat heb je er bij te winnen? F*** it. Ga scheiden.
F*** It. Ga Scheiden. De Gids voor Optimisten (FIGAD) is een slimme, inzichtelijke gids voor iedereen in een huwelijk of langdurige relatie die overweegt te scheiden of uit elkaar te gaan. Geschreven door ondernemer, investeerder en gescheiden vader Steve Kane, en met begeleiding van een adviesraad van relatie-experts, biedt FIGAD een optimistische routekaart voor scheidingsgeile mensen, met tastbare hulpmiddelen en oefeningen voor zelfbeoordeling en reflectie.
Steve betrekt de lezers met koele humor en biedt relevante en tijdloze wijsheid over opnieuw beginnen en een frisse, moderne kijk op huwelijk, geschiedenis, religie, spiritualiteit en traditie. Gewapend met hulpmiddelen om door het echtscheidingslandschap te navigeren, zullen lezers weglopen met een gevoel van empowerment om de beslissing te nemen die het beste voor hen is.